Fitorja e Kombëtares së Shqipërisë ndaj Serbisë nuk ishte një ndeshje e zakonshme futbolli. Ajo ishte një ngjarje që tejkaloi kufijtë e sportit, një moment i rrallë ku historia, emocioni dhe krenaria kombëtare u përplasën në një fushë loje. Për shumë shqiptarë, kjo fitore u ndje si një kapitull i ri, si një lloj drejtësie simbolike për gjithçka që kombi ka kaluar ndër vite.
Në dukje, ishte vetëm një ndeshje eliminatore për Botërorin. Por përballë Serbisë, gjithçka merr kuptim tjetër. Ky rivalitet nuk ushqehet nga sporti, por nga kujtesa, nga dekada tensionesh, padrejtësish e përjashtimesh që kanë lënë gjurmë në vetëdijen shqiptare. Prandaj, kur Shqipëria fiton ndaj Serbisë, nuk është vetëm një fitore e 11 lojtarëve, por e një populli që ndjen se po ngrihet mbi një të kaluar të rëndë.
Në Leskovc, nën presionin e madh të tifozëve dhe historisë, djemtë kuqezi nuk luajtën vetëm për rezultat. Ata luajtën për dinjitetin e çdo shqiptari që është ndjerë i nënvlerësuar, për çdo brez që është rritur me ëndrrën se një ditë flamuri kuqezi do të ngrihej i barabartë me të tjerët, edhe në fushat ku dikur mungonte respekti. Golat e Manajt nuk ishin vetëm sportivë, ishin simbolikë, si një shpërthim i heshtur krenarie që u ndje në çdo qytet e fshat shqiptar.
Në mbrëmjen e fitores, rrugët e Kosovës, Shqipërisë dhe diasporës u mbushën me flamuj, me këngë, me lot gëzimi. Nuk ishte thjesht gëzimi për një ndeshje të fituar, por për një ndjesi të thellë identiteti. Sepse për herë të rrallë, një komb i ndarë nga kufij politikë, u bashkua përmes një topi që fluturoi në rrjetën e Serbisë.
Kjo fitore tregon fuqinë e sportit përtej lojës. Futbolli, në këtë rast, nuk ishte strehë nga realiteti, ishte vetë realiteti që për një natë u kthye në krenari. Dhe pavarësisht se historia nuk ndryshon me një ndeshje, ndoshta ajo mund të fillojë të shërohet pikërisht në këto momente, kur flamuri ngrihet lart dhe zemrat rrahin njësoj. Shqipëria fitoi një ndeshje. Por shqiptarët fituan diçka më të madhe: kujtesën se bashkimi, pasioni dhe dinjiteti janë më të fortë se çdo kufi apo paragjykim.
KAQPATA
